منو
منو
احتمالا شما نیز بارها و بارها به داشتن یک ویلا فکر کرده‌اید و طراحی آن را در ذهنتان متصور شدید.
ویلاها اغلب خانه‌هایی بزرگ هستند که با توجه به موقعیت مکانی و طراحی خاصشان، ارتباط نزدیکی با طبیعت را برای شما فراهم می‌نمایند. چیزی که هر شهروند امروزی، با توجه به شلوغی زندگی شهری و ماشینی به آن احتیاج خواهد داشت.
طراحی و ساخت ویلا از زمان رومیان در مناطق روستایی نشین، رایج بوده است.
مبحث طراحی ویلا از گذشته‌های دور تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی شده و امروزه سبک های متفاوتی را در برمی‌گیرد.
در این مقاله، ما به معرفی و بررسی سبک نئوکلاسیک در طراحی یک ویلا خواهیم پرداخت.
معماری نئوکلاسیک، درواقع به فرایند احیای معماری کلاسیک یونان و روم باستان، در طول قرن 18 و اوایل قرن 19 گفته می‌شود. این جنبش بر خلاف احیای معماری کلاسیک در دوران رنسانس، که تمایل به استفاده مجدد از قطعات کلاسیک داشت، به استفاده از مصالح جدید و امروزی با فرم کلاسیک می‌پردازد. معماری نئوکلاسیک با عظمت در مقیاس، سادگی فرم‌های هندسی، استفاده از جزئیات معماری و تزئینات یونانی و رومی، استفاده چشمگیر از ستون‌ها و ارجحیت سطوح هموار مشخص می‌شود.جنبش نئوکلاسیک درواقع به عنوان اعتراضی بر استفاده بی رویه از معماری روکوکو و سازه‌های تجملی و نامتقارن، شکل گرفت.
جالب است بدانید برخی از معروف‌ترین و قابل تشخیص‌ترین ساختمان‌های سازمانی و دولتی در اروپا و ایالات متحده به سبک نئوکلاسیک طراحی و ساخته شده‌اند.
گرایش به طراحی نئوکلاسیک سرانجام در اوایل تا اواسط قرن بیستم جای خود را به مدرنیسم داد. باید گفت امروزه که معماری معاصر در طراحی ساختمان‌ها غالب است، ساختمان‌های نئوکلاسیک به میزان کمتری طراحی و ساخته می‌شوند و یا اغلب تحت عنوان ساختمان‌های کلاسیک جدید قرار می‌گیرند.معماری پالادیان یکی از زیر شاخه‌های سبک نئوکلاسیک است که در طراحی ویلاها به کار می‌رود. درواقع تمام سازه‌های پالادیانی از ویلاهای معمار ایتالیایی قرن شانزدهم رنسانس، آندریا پالادیو، الهام گرفته شده‌اند که خود از ساختمان‌های یونان و روم باستان نشات می‌گیرند. در بریتانیا نیز، معماری با نام رابرت آدام به خاطر طراحی ویلاهای پالادیایی خود به شهرت رسید. در ایالات متحده، کاخ سفید و ساختمان کنگره ایالات متحده مشهورترین نمونه‌های پالادیایی از سبک نئوکلاسیک هستند.
ویلاهای نئوکلاسیک اغلب با استفاده از موارد زیر مشخص می‌شوند:
عناصر متقارن و متعادل، ستون‌های عظیم، ورودی‌های باشکوه و ایوان‌های مرتفع از دیگر ویزگی‌های طراحی ویلای نئوکلاسیک می‌باشد. هرکدام از این المان‌ها باتوجه به سلیقه شخصی طراح و کارفرما می‌توانند حذف یا تشدید شوند. امروزه، طراحی داخلی نئوکلاسیک به گونه‌ای تکامل یافته است که حتی برای مطابقت بهتر با نیازهای معاصر و معماری مدرن امروزی، بسیار منعطف عمل می‌کند. به عنوان مثال، بسیاری از طراحان از ستون‌های مرمری عجیب و غریب مخصوص قرن نوزدهم و لوسترهای خیلی قدیمی صرف نظر می‌کنند و به جای این المان‌ها، جایگزین‌های شیک‌تر و مدرن‌تری را استفاده می‌کنند.در ادامه بیشتر با فضای ویلای نئوکلاسیک آشنا خواهیم شد و خواهیم دید در طراحی داخلی یک ویلای نئوکلاسیک از چه عناصری استفاده می‌گردد.
قاب گیری دیوار از ویژگی‌های رایج در فضاهای نئوکلاسیک می‌باشد. این تزیینات در سریع‌ترین زمان ممکن به ویلای شما حسی سلطنتی و باشکوه می‌بخشد.
در طراحی ساختمان‌های کلاسیک و باستانی استفاده از ستون‌ها و درهای حکاکی شده رایج بوده است. در حالی که این نوع عناصر هنوز در طراحی نئوکلاسیک وجود دارند، اما به منطور تطبیق بهتر این سبک معماری و سلیقه معاصر کمتر استفاده می‌شوند و درعوض، توجه بیشتر طراحی به عناصر ظریف‌تری که در قرن 18 و 19 معرفی شدند، مانند بافت های چوبی و رنگ‌های گرم معطوف شده است.
لوسترهای کریستالی تزیین شده اغلب در فضاهای نئوکلاسیک قرن 18 و 19 به نمایش درآمدند. لوسترها هنوز در طراحی نئوکلاسیک امروز جایگاه خود را دارند، اما لوسترهایی که استفاده می‌شوند نسبت به قرن‌های پیش سبک تر، شفاف تر و کاربردی تر خواهند بود.
برخلاف رنگ‌های تند و زنده مورد استفاده در سبک روکوکو، طراحی نئوکلاسیک در مقابل بر یک پالت عمدتاً خنثی تکیه دارد. کنتراست محدود است و دیوارها معمولاً به رنگ سفید، بژ یا خاکستری رنگ آمیزی می‌شوند تا فضاهای مطبوع و دلبازی را بوجود آوردند. سایه‌های پررنگ فقط در تزیینات و دکورها مانند مبلمان و بافت‌ها مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
کفپوش‌های چوبی و به ویژه کفپوش‌های به سبک پارکت، یکی دیگر از ویژگی‌های تعیین کننده طراحی ویلای نئوکلاسیک است. این ویژگی در طول احیای معماری کلاسیک در قرن‌های 18 و 19 به این سبک اضاف شد و به منظور ایجاد تضاد با ویژگی‌های صلب‌تر و سردتر دکوراسیون ویلاهای نئوکلاسیک، سنگ مرمر و به طورکلی سنگ مورد استفاده قرار گرفت.
اگرچه سنگ مرمر در زمان پیدایش طراحی نئوکلاسیک تقریباً همه جا در دسترس بود، اما باید گفت که در تفاسیر مدرن امروزی بسیار کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه معمولاً پوشش سنگ مرمر را صرفا روی میزهای آشپزخانه و حمام می‌بینید. برعکس نئوکلاسیک قرن 18 و 19 که سنگ مرمر جز اصلی معماری محسوب می‌شد.
به صورت خیلی محطاطانه در دکوراسیون ویلاهای نئوکلاسیک می‌توان از طلاکاری استفاده نمود تا بدون زیاده روی در تجمل‌گرایی، به زیبایی و زرق و برق بیافزایید.به طورکلی کمی طلاکاری را در آینه، قاب عکس، لبه‌های میز و اثاثیه کوچک (مانند صندلی و چهارپایه) در فضاهای نئوکلاسیک می‌توانید پیدا کنید. امروزه رویکرد مینیمالیسم در طراحی نئوکلاسیک نیز وارد شده و به دنبال به حداقل رساندنتزئینات و عناصر دکوراتیو است. قرن 18 و 19، این موضوع در به حداقل رسیدن نقاشی یا طرح‌های دیواری نمود پیدا کرد.
انتخاب یک طراحی نئوکلاسیک به منزله استفاده از لوازم دکوری عتیقه و ویژه است. این لوازم می‌تواند شامل گلدان‌ها، تابلوهای نقاشی و مجسمه‌های قدیمی یا عتیقه باشد. اینگونه خواهید توانست با اضافه کردن کمی چاشنی فضای کلاسیک‌تری را بوجود آورید. از لوازمی صحبت می‌کنیم که شاید تا الان هیچوقت فکر خرید آن‌ها به ذهنتان خطور نکرده باشد، مانند یک مجسمه نیم تنه مرمری یا یک پرتره قدیمی و به طورکلی قطعات هنری که کار دست هستند.
فضاهای نئوکلاسیک به دلیل روشن و مطبوع بودن، با وجود حداقل کنتراست و رنگ‌های تیره شناخته می‌شوند. اگر از طرفداران دکورهای رنگی هستید و می‌خواهید آن را در دکور داخلی ویلای خود نیز لحاظ کنید، پیشنهاد می‌شود برای دیوارها و مبلمان، رنگ‌های روشن مانند آبی، سبز و زرد را انتخاب نمایید. استفاده از رنگ‌های غلیظ در یک طراحی نئوکلاسیک ممکن است، اما از استفاده بیش از حد اینگونه رنگ‌بندی خودداری کنید. تمرکز خود را برروی حدکثر یک تا دو پالت رنگی معطوف کنید تا بتوانید تا حد امکان استایل این سبک را حفظ نمایید.
افزودن یک آینه بزرگ به ویلا، باعث بزرگ‌تر به نظر رسیدن فضا خواهد شد. با انتخاب یک قاب طلایی برای آینه می‌توانید شکوه و تاثیرگذاری بیشتری به فضا ببخشید.
به طور کلی، معماری یک ویلای نئوکلاسیک پیچیدگی و سادگی را در یک تعادل کامل با یکدیگر، همزمان دربرمی‌گیرد. معمولا هم در طراحی نمای ویلا و هم طراحی داخلی به سبک نئوکلاسیک از تزیینات شلوغ و آنچنانی استفاده نمی‌شود. درست است که ویلاهای نئوکلاسیک در مقیاسی بزرگ و مرتفع ساخته می‌شوند، اما هیچگونه اضافه کاری در آن‌ها احساس نمی‌شود. می‌توان گفت تقریبا هیچ چیز به اندازه وجود ستون‌های مرتفع، معماری نئوکلاسیک را تداعی و معرفی نمی‌کند. این ستون‌ها عمدتاً در سه استایل دیده می‌شوند: یونانی، دوریک و کورنتی. که هر کدام از نظر سبک و فرم ویژگی‌های خاص خود را دارند.
علاوه بر ستون‌های مرتفع، طراحی سقف در سبک نئوکلاسیک نیز قابل توجه می‌باشد. سقف ویلاهای نئوکلاسیک به عنوان شاخص‌ترین ویژگی‌های این ساختمان‌ها شناخته می‌شوند. اتاق‌های دایره‌ای شکل با سقف‌های گنبدی، فرصتی را برای ایجاد چشم‌اندازی به سمت بالا و دیدن ارتفاع یک ساختمان از داخل فراهم می‌کنند. در نمای بیرونی ویلای نئوکلاسیک، اغلب سازه‌های مثلثی شکل در ورودی به همراه نوارهای مستطیلی به منظور به منظور نمایش حکاکی‌ها و مجسمه‌ها وجود دارند.
اگر می‌خواهید یک رنگ برجسته را به پالت رنگی ویلایتان اضافه نمایید، قرمز روشن یک انتخاب عالی خواهد بود. سعی کنید در استفاده از آن زیاده روی نکنید. همچنین توصیه می‌شود پس زمینه‌های طلایی یا سفید را به منظور تعادل بیشتر به کار ببرید.
همانطور که گفته شد، استفاده از آثار هنری در طراحی داخلی یک فضای نئوکلاسیک می‌تواند در راستای برجسته نمودن استایل این سبک، بسیار موثر واقع شود.
طاق یا قوس، گزینه‌هایی عالی برای استفاده در طراحی یک ویلای نئوکلاسیک خواهند بود.
استفاده از هر نوع سنگی در طراحی نئوکلاسیک موثر خواهد بود. از سنگ مرمر گرفته تا گرانیت و سنگ‌های صیقلی. اگر نمی‌توانید از سنگ‌ها استفاده کنید می‌توانید استفاده از گچ را جایگزین نمایید. اگر طراحی یک ویلای نئوکلاسیک را انتخاب کرده‌اید، باید بدانید که خواهید توانست این سبک را با المان‌های امروزی و مدرن نیز مطابقت دهید.
